Humor is onlosmakelijk verbonden met het platteland. Soms een beetje ondeugend, op het randje. Maar altijd met een hartelijke lach zonder iemand te willen kwetsen.
Een dorp zonder harmonie of fanfare, dat is als een profvoetballer zonder tatoeage. Vooral in de kleinere plaatsen is het steeds lastiger om een volwaardig orkest op de been te krijgen.
Sinds de 80-jarige oorlog is het ene dorp overtuigd protestant en het andere, een paar kilometer verderop, even overtuigd vroom katholiek. Dat verklaart waarom de ene oosterling carnaval viert en de ander het mismoedig ondergaat.
Hee hef ’t tiedelijke met ’t eeuwige verwisseld. Na een dergelijke boodschap komt de naobermachinerie goed op gang. De buurt regelt alles.
De Amerikanen en Canadezen noemen het Indian Summer: de nazomer met zonnige dagen, lange schaduwen en de voorzichtige eerste herfstkleuren. Wij in Oost-Nederland noemen het Olde Wieven Zommer.
Een westerling, een vrömden, haal je er zo tussenuit. Hoe? Door de welbekende frons op het moment dat er ‘plat’ wordt gesproken.
100.000 liter melk, geproduceerd door één koe. Een generatie geleden een gebeurtenis, waarvoor het hele dorp uitliep.
Voor de bezoekers en nieuwkomers een must om te kijken, voor de volbloed Achterhoekers een feest der herkenning.
De hoonder bunt kats van de leg is een veel voorkomende opmerking als het even wat minder gaat met de gevederde veestapel. Kippen worden verder ook wel tuten genoemd. En die schattige kuikentjes zijn kukens of kuukskes.
Bij de eerste lentezonnestralen moet het gebeuren: de veurjaorschoonmaak.