Toekomst van het boerenerf

De boerenstand is in rep en roer. Is er nog toekomst? Bedreigingen alom: stikstof, CO², Natura 2000, halvering van de varkens- en pluimveehouderij. Hoe kijkt de jeugd er tegenaan? Hoe reageren ze? Rik Tessemaker uit Barchem kiest niet voor de varkenshouderij. Zijn broer Brent juist wel. Wat er ook gebeurt.

Bij het massale trekkerprotest in oktober in Den Haag stonden de boerenzoons Rik (19) en Brent (16) Tessemaker zij aan zij met een spandoek op het Malieveld. Prachtig vonden ze het. Zoveel boeren bij elkaar. Eindelijk konden ze eens van zich afbijten en hun ongenoegen uiten over de politieke bejegening en al die regels en bepalingen die op hen afkomen. Eens een keer tegenwicht bieden aan alle protestgroepen die zich fel tegen de veehouderij kanten. Zijn de boeren niet de harde werkers, voedselproducten en de kern van het platteland? “We worden door allerlei groeperingen en partijen in de hoek gedrukt. Ze weten totaal niet waarover ze praten. Boeren worden zo in een verkeerd daglicht gezet. Ze krijgen overal de schuld van. Kijk naar de stikstofproblematiek. Het lijkt wel alsof alleen de boeren het milieu en de natuur benadelen. Zo is het niet, maar steeds gaat het alleen maar over de boeren,” geven de twee hun opvatting weer. Ze voelden zich geruggesteund, toen de acties en de boeren grote sympathie bij het publiek kregen. Dat blijkt ook uit een enquête die Naober onder zijn lezers heeft gehouden. 90 procent van de ondervraagden vonden de toenmalige acties terecht.

Bij het protest ging het vooral ook om de ongewisse toekomst.

Lees de hele reportage in de nieuwe Naober (winter 2019)