Tranen op de boerderij
“Als ik maar een opvolger had. Als mijn vrouw maar niet ziek zou zijn." Hoe zou het leven er uit zien met een gezonde vrouw en een opvolger? “Dan had ik een maatje". “Je hébt toch een maatje". En dan beginnen ze beiden te huilen.
Als je geen opvolger hebt
"Het wordt me allemaal te veel." Tegenover me zit een sterk ogende man van begin vijftig. Zijn kinderen willen het varkensbedrijf niet overnemen nu de sector zo onder het vergrootglas van de maatschappij ligt .
Paulien op de Naoberdagen
Paulien Hogenkamp schrijft voor Naober over de uitdagingen van de plattelander vandaag de dag. Zij wordt op de zaterdag, 12.00 uur van de Naoberdagen geïnterviewd op het Naober-podium. Daar kunnen lezers vragen aan haar stellen.
Hij zoekt erkenning
Hij zoekt erkenning, maar dat zoek ik ook. Ik heb het nooit gekregen van mijn ouders, nooit gegeven aan mijn kinderen en ik zou het zo graag ontvangen. "Sterk zijn" was de moraal van het gezin.
Regeren met té harde hand
35 jaar heeft ze zich laten kleineren en schofferen. Verbaal geweld was aan de orde van de dag. Alles draaide om de boerderij. Haar man was ervan overtuigd dat, als je mensen aan je wilde binden, je ze klein moest houden.
Levenswerk aan de slachthaak
De stoppersregeling: één van de grootste missers uit de agrarische geschiedenis
Een wurgconstructie
De agrarische sector is een wereld op zich. Ik luister en stel vragen. ‘Waarom doe je dat zo?’ Weet je wat het antwoord vaak is? ‘Maar dat hoort toch zo?’ In dat ene antwoord zit volgens de coach de ‘crux’.
Geheimen op het platteland
“De gebruiken op de boerderij zijn zo ingesleten, dat er nooit vragen worden gesteld”; Agrarisch coach Paulien Hogenkamp.
