Mooi!

Op één van die snoeihete dagen in de eerste helft van september vond ik mezelf ’s avonds terug in een zaal van ’t Brewinc in Doetinchem. Voor me – alsof ik weer voor de klas stond – een heterogene groep mensen, dames en heren, jong en oud, die wachtten op het eerste college uit de serie Wat je over de Achterhoek moet weten. Een prijzenswaardig initiatief van het ECAL (het ErfgoedCentrum Achterhoek Liemers) en ik mocht de aftrap doen.

Geen idee wat al die verschillende mensen had bewogen zich in te schrijven voor deze serie voordrachten. Waren het de wervende leuzen van de organisatie? Verkrijg meer inzicht in de eigenheid van de regio. Leer meer over de (cultuur)historie van de Achterhoek. Ontdek nieuwe inspiratiebronnen voor een sterke Achterhoek. Of waren deze mensen echt vastbesloten méér over de Achterhoek te weten te komen?

Ik had besloten de zaal een beetje af te tasten met een aantal stellingen over de Achterhoek en de Achterhoekers. Wat is nou die Achterhoek? Heel veel mensen hebben het ook over de Graafschap. En de Liemers, is dat ook Achterhoek? En zo ja, waar lopen de grenzen dan? Beschaafd discussiërend kwamen de aanwezigen tot de conclusie dat de naam van de Doetinchemse voetbalclub eigenlijk niet zo’n heel goeie is. Hebben we het over De Graafschap, dan hebben we het over het graafschap Zutphen, waartoe je ook Gorssel, Lochem en Vorden zou kunnen rekenen. Een meneer op de achterste rij merkte terecht op dat de Lochemse golfclub dan wel de goede naam had.

Praten over de Achterhoek is leuk, maar nog aardiger is het om het over de inwoners van dit stukje Gelderland te hebben. Is de Achterhoeker echt zo bescheiden als altijd gezegd wordt? Gemompel en een nauwelijks hoorbaar uitgesproken “Er zijn uitzonderingen!” Dat het een harde werker is, klopt dat? Zachtjes klonk het “Idem!”

Hilarisch werd het, toen het welbekende ‘jaojao’ ter sprake kwam. Een paar mensen – import dus – bekenden dat ze daar wel even aan hadden moeten wennen. Twee keer ja zeggen, maar eigenlijk nee bedoelen. Ik kon er nog aan toevoegen dat wanneer een Achterhoeker zegt “Ik zal ’t met de vrouw aoverleggen” er helemaal niets van terecht komt.

Een mevrouw die twee jaar geleden vanuit het westen in de Achterhoek was komen wonen en zich helemaal in de buurt opgenomen voelde, had het idee dat er toch wat ontwikkeling in dat ‘jaojao’ zat. Ze vertelde dat bij haar in de buurt overlegjes vaak werden afgesloten met een klap op de tafel en het woordje “Mooi!”. “En dan gebeurt het gewoon”, lachte ze. “Mooi hè?”