Toverlantaarn

Pasen is alweer achter de rug. Krokussen, narcissen en blauwe druifjes laten zich zien en bieden dapper weerstand aan de koude wind uit het oosten. Ze groeien richting de warme zon. Het is voorjaar en de natuur ontluikt. Net als de lammeren gaan koeien dansend de wei in. Het voorjaar staat in het teken van nieuw leven. Ook mensen krijgen de kriebels als het zonnetje schijnt. Nieuwe liefdes bloeien op, verlovingen worden aangekondigd en zelfs de buurvrouw lijkt ineens een knappe vrouw.

Meerdere vrouwen – vergeef me, als ik hiermee de brigade der geëmancipeerden tegen het hoofd stoot – geven toe aan de schoonmaakdrang. Lakens naar buiten, matten op de heg. Groene zeep blijkt deze dagen in de supermarkt een van de meest verkochte producten te zijn.

In gedachten zie ik mijn oma met Brasso koper- en Silvo zilverpoets in de weer. Alles moet weer schoon en glimmend blank. Mijn moeder was ook getroffen door het schoonmaakvirus. Ze vertelde me dat ze in een van de kasten een oude ‘toverlantaarn’ had gevonden. Een voorloper van de diaprojector en de tegenwoordig veel gebruikte beamer. Een klein metalen doosje was het, met een schoorsteentje erop en daarin een petroleumpitje. Daar hoorden rechthoekige glazen plaatjes bij om te projecteren op een witte muur. Ik herinner me nog hoe mijn oma mij naar aanleiding van die plaatjes prachtige verhalen vertelde. Als kind vond ik het spannend hoe zij met de toverlantaarn de plaatjes voor de dag toverde.

Over toveren gesproken, mijn opa vertelde me vroeger ten tijde van de voorjaarsschoonmaak jaar in jaar uit dezelfde grap. “Oma was met het kabinet aan het poetsen en opruimen en in de bovenste la vond zij een gouden tientje. Je weet hoe vrouwen dan reageren, jongen. Ze stoppen het tientje tussen de tanden en bijten erop om te zien of het wel echt is. Op dat moment stap ik de mooie kamer binnen en geef oma joviaal een tikje op de rug. Van schrik slikt ze het tientje in. Ik met oma naar de dokter en die schreef haar een laxeermiddeltje voor. En ja hoor, na drie dagen zag je ze liggen: vier rijksdaalders. Stomverbaasd gingen we weer naar de dokter om te vragen hoe dat kon. De dokter leunde achterover en zei: “Opa, het is zo logisch als wat. Uw vrouw is in de wisseljaren!”